We horen de branding van de Middellandse Zee .....

De volgende ochtend staan we al om 06:45 u. onder de krakkemikkige maar gelukkig wel verwarmde douche van de camping. We gaan verder, we zijn de regen 🌧 ☔️ meer dan zat, we willen zon en warmte. Jeroen leegt nog snel de cassette van het wc’tje (heerlijk dat je ‘snachts niet over de camping hoeft!!). Later dan gepland, want de koelkast was ‘snachts stil gevallen (goede service bij Camperhuren.nl, “niet zelf uitproberen maar bellen als er wat is!”) rijden we weg richting Spanje. Op de Autoroute maakt het magere 🌞van die ochtend al weer snel plaats voor ☁️ ☁️ en 🌧. Enkele uren later zien we de besneeuwde toppen van de Pyreneeën. Au revoir France 🇫🇷 á bientôt. Terwijl Spanje in zicht komt halen we herinneringen op over vroeger: hoe we úren in de file stonden bij de grens. En dat menig auto langs die toen nog smalle en kronkelige weg stond met kokende motor. We verbazen ons over het moderne wegennet van Catalunya. In ‘n vloek en ‘n zucht zijn we het voor ons zo bekende Palamos en Calella de Palafrugell voorbij en rijden we het terrein van camping Blanes op. We horen de branding van de Middellandse Zee 😍 en mogen zelf een plekje zoeken onder de pijnbomen. Even later lopen we met jas en das in de zon over de boulevard. De meeste restaurants zijn dicht maar toch leeft dit badplaatsje. Bij het enige terras bestellen we ‘n biertje en wat overheerlijke tapas en genieten van de ondergaande 🌞.