.....het is onverbiddelijk afgelopen😒🙁..

We blijven één nachtje extra in Luxemburg, hierna is het nl onverbiddelijk afgelopen 😒🙁. Dit besluit hebben we genomen vóór we naar 🛌 gingen, want niemand heeft zin om er meteen zo’n ‘jakker’dag achteraan te plakken. Dus de volgende morgen slapen we uit en als ik terugkom uit de douche hebben Jeroen & Vanessa de tafel gedekt, een lekker warm broodje en zachtgekookt 🥚 klaarstaan. We genieten van het vakantiegevoel en zetten nòg een pot koffie 😊. Als we even later horen dat óók België 🇧🇪 de grenzen dicht gaat gooien, aarzelen we ff máár we blijven bij ons besluit. We horen dat er in Frankrijk al veel boetes zijn uitgedeeld ’als je zonder reden buiten bent!’ en dat de boete wordt opgehoogd om resultaat te behalen. We weten niet precies hoe het in NL is, de berichten zijn zó verschillend. Één ding zegt iedereen...... ”geniet dáár maar zo lang je nog kan!” Dus gaan we een wandeling maken in de omgeving van de 🏕 . We lopen met stevige wandelschoenen 🥾  🥾 aan de heuvel op door die prachtige bossen 🌳 🌳 🌳 richting een fortificatie (Chateau Simmern; privé bezit; gebouwd rond 1190) die in Septfontaines ligt, een aangrenzend dorpje. Dit voelt zalig, lekker in de natuur, geen beslommeringen maar genieten van al het moois om je heen. We kokkerellen voor de laatste keer in de camper, we zijn er zeer gewiekst in geworden. Entrecôte met béarnaise- en/of pepersaus met sla en een aardappelkrokantje. Bij gebrek aan die heerlijke Franse restaurantjes is dit zo gek nog niet. De volgende ochtend vertrekken we vroeg. Een ami-campeur heeft ons een sluiproute naar 🇧🇪 gegeven, mochten we er via de gewone weg niet in kunnen komen. We gaan er van uit dat ze ons bij de 🇳🇱 grens wèl doorlaten. Hoe op slot gaat 🇧🇪? Nou dat valt dus alles mee, we kunnen zo doorrijden, de laatste 400 km. We stoppen nog  1 keer voor ‘n lekker kopje ☕️ en om 🕒 zijn we thuis.

Reizen met een camper is ons reuze goed bevallen. Het geeft je de kans om op een comfortabele manier veel te zien van landen om ons heen. Ik sluit me aan bij wat Jeroen zegt: ”Jammer van dat Coronavirus, ik ben net lekker ingedraaid met die camper, wat mij betreft hadden we nog wel wat weekjes bij kunnen boeken”.

Guus heeft het geweldig gedaan, het rijden viel hem best zwaar, maar ondanks zijn formaat kon hij toch zijn draai vinden in de camper. Toch zou ik de volgende keer zonder hond gaan. Landen als 🇫🇷 en 🇪🇸  zijn niet echt weg van een (grote) hond 🐕‍🦺, dus mag hij niet op het strand of los lopen in bos of park en hij mag bijna nergens naar binnen.

We hebben op 8 km ná 4.000 km gereden in 20 dagen. Ondanks de roerige bizarre en onrustige tijd waarin we nu zitten vermoed ik dat dit niet onze laatste trip met een camper zal zijn. 💋