Campingcultuur!

Onze camping is een beetje als een klein dorp, alles en iedereen zit dichtbij (lees: boven op elkaar). De hele dag hoor je het geratel van de Fransen, (toevallig zitten er om ons heen veel Fransen), maar ook onze oosterburen zijn ruim vertegenwoordigd. Het is een camping van/voor overwinteraars, die hoppen blijkbaar langs de oostkust van camping naar camping. Daar waar het betaalbaar en goed is blijven ze weken (of maanden, zoals onze buurman vanaf oktober) hangen. Men wandelt de hele dag voor het minste of geringste naar de toilet/wasruimte, het restaurantje, of weet ik waar!! Onze schuinoverbuurman is blijkbaar erg getapt want veel vrouwen (en mannen trouwens ook hoor) komen langs, geven 2 zoenen, babbelen 5 zinnen en lopen weer door .... campingcultuur. Als er een nieuwe ami campeur het terrein op komt rijden verzamelen zich al gauw enkele mannen om deze camper, zij  hebben allemaal een eigen mening over hoe het beste de camper te parkeren! 's Avonds om 20:00 u is het doodstil op de camping want dan zit iedereen achter de buis. Over buis gesproken; Jeroen had in NL al besloten dat hij geen 25 dagen zonder tv zou kunnen. Een oud computerscherm zou als tv kunnen dienen samen met een schotel en wat losse kabel/metertjes die hij in Amsterdam West bij een Turk heeft gescoord zijn wij naar het zuiden vertrokken. Echter onderweg leek het steeds maar niet te lukken. Òf er stonden bomen in de weg, òf het hek werkte als een 'kooi van Faraday' (tegenwoordig weet ik wat dat betekent, tijdens de natuurkundeles vroeger had ik dit niet opgepikt), de tv deed het NIET. Gisteravond na een paar uur friemelen met de schotel en het scherm was hij de wanhoop nabij, nog steeds niks. Hij is zelfs (op mijn suggestie) de camping rond gelopen om te zien of er iemand was die hem kon helpen, maar moedeloos kwam hij terug. Vanmorgen sprak hij onze buurman (vanaf oktober) en die gaf hem de gouden tip. De tv doet het, wij gaan vanavond televisie kijken.